Wai-o-Tapu Nowa Zelandia

Napisane przez Maryla w dniu 27 czerwca, 2016. Opublikowano w Nowa Zelandia.

Z wioski Hobbitów udaliśmy się od razu w stronę Rotorua. To aktywny geotermicznie obszar, który obfituje w gejzery i źródła termalne i jest tym samym najbardziej śmierdzącym miejscem w Nowej Zelandii :). Mimo tego przyciąga co roku całe rzesze turystów, zapewne nie dlatego, że każdy chce poczuć na własnej skórze jak śmierdzi zepsute jajo, ale dlatego, że to prawdziwa termalna karania czarów 🙂 Na 18 kilometrach kwadratowych znajdują się rezerwaty, które możemy odwiedzać i podziwiać niesamowite wybryki natury. My wybraliśmy jeden z bardziej znanych rezerwatów, który nazywa się Wai-O-Tapu, co w języku Maoryskim oznacza “święte wody”.

Jednak zanim do niego dotarliśmy, odwiedziliśmy jeszcze jedno magiczne miejsce, o którym dowiedzieliśmy się dzięki Adamowi i Asi z bloga Na Nowej Drodze Życia. To oni odkryli to miejsce podczas swojej podróży po Nowej Zelandii i podzielili się tym na swoim blogu. Dlatego właśnie uważam, że blogi są nieoceniona skarbnicą wiedzy. Wszystkie przewodniki mogą się przy nich chować. Dzięki wskazówkom Adasia i Asi, docieramy do Blue Spring, które jest skrzętnie schowane w związku z czym docierają tutaj nieliczni turyści. Żadna nawigacja nas tam nie zaprowadzi, trzeba popytać miejscowych lub w informacji.

To miejsce jest tak piękne, że aż nierzeczywiste. Niestety jak widać na zdjęciach dalej pogodę mamy pod psem, pada praktycznie bez przerwy. I to nie tak troszkę, tylko czasami świata nie widać. Podjechaliśmy na parking i czekaliśmy dobre pół godziny, aż trochę przestanie. W tym miejscu puściły mi trochę nerwy, bo wiem jak to miejsce wygląda w pełni słońca, jeszcze 100 razy piękniej, a u nas deszcz…przyjechaliśmy na drugi koniec świata, żeby oglądać wszystko w deszczu, tego się tutaj nie spodziewałam. Było mi smutno, że akurat tak nam trafiło, no ale cóż, jak to w życiu, nie zawsze świeci słońce 🙂

Do Wai-o-Tapu dotarliśmy tuż przed zamknięciem. W zasadzie przez ciągły deszcz już straciłam w ogóle nadzieję, że w ogóle uda nam się to miejsce zobaczyć, ale akurat na chwilkę przestało padać, więc kupiliśmy szybko bilety. Do zamknięcia mieliśmy trochę ponad godzinkę, ale pani powiedziała, że spokojnie zdążymy wszystko zobaczyć. Już przy wejściu daje ostro po nosie zgniłymi jajami, ale zapach jest jeszcze do wytrzymania. Dopiero kiedy trzeba przejść przez kładkę nad jednym z pól termalnych, nad którym cały czas unoszą się opary siarki, daje tak, że już zbiera człowieka mocno na wymioty. Trzeba szybko te ławkę przebiec i uciec z oparów, bo inaczej masakra 🙂

Udało nam się przejść całą trasę. Miejsce jest naprawdę niewiarygodne i na pewno warte zobaczenia. To tutaj znajduje się najbardziej gorące na świecie jezioro Frying Pan, gdzie temperatura sięga nawet do 200 stopni Celsjusza. I Champagnie Pool, które ma przepiękną pomarańczową linię brzegową. A kolory niektórych bajorek są po prostu nierzeczywiste. I nie to nie fotoszop, ani też wylane wiadro z farbą, takie cuda natury, kryje u siebie Nowa Zelandia. Ponieważ było już dość późno postanowiliśmy zostać na noc na parkingu przy Wai-o-Tapu. Jest dozwolony postój dla kamperów, więc skorzystaliśmy.