Al Mamzar Beach – Dubai

Napisane przez Maryla w dniu 26 lutego, 2015. Opublikowano w Dubaj.

To co, zaczynamy relację z Dubaju! Gotowi? 🙂 No to zapinajcie pasy i lecimy! Już w samolocie przebieram nogami, lot dłużył mi się okropnie. Kiedy wreszcie zobaczę te wyspy palmowe? Czy w ogóle zobaczę je z lotu ptaka, a może przy odrobinie szczęścia zobaczymy też jakieś drapacze chmur? Obyśmy tylko o nie nie zahaczyli lądując 🙂 Aparat miałam w pogotowiu, bo pilot właśnie zapowiedział, że będziemy lądować wprost nad palmą. Jupppi! Nawet okazało się, że siedzimy z dobrej strony (z lewej) i jest, widzę tę ogromną palmę, lecimy wprost nad nią, tylko zaraz zaraz, czemu ona pusta, myślałam, że obie palmy są zabudowane, a ta nad którą lecimy to kupa piasku…buuu…no nic, pewno ją kiedyś zabudują. Ponieważ lecimy pod słońce, zdjęcia wyszły beznadziejne. Wylądowaliśmy mięciutko. Wchodzimy na lotnisko i pierwsze wrażenie, jak tu pusto, cicho i spokojnie. W okienku wizowym uśmiecham się nieśmiało do pana, ten wbija pieczątkę, odwzajemnia służbowym uśmiechem i jesteśmy w Dubaju! Pierwsze wrażenie, jakiś taki dystans może nawet trochę respekt. Obok nas przemykają Szejkowie w pięknych białych dishdashah (poprawcie mnie jeśli ta biała sukienka inaczej się nazywa). Wyglądają, tak czysto, wręcz niewinnie. Materiał szykowny, bez ani jednego zagięcia, jakby właśnie z pod żelazka wyszedł. Wszędzie czysto, aż się błyszczy. Wsiadamy do autobusu, który zabiera nas do naszego hotelu. Już prawie zapomniałam jak to jest wygodnie, mieć transport z lotniska do hotelu.

Z przyklejonym nosem do szyby chłonę pierwsze widoki. Na pierwszy rzut oka Dubaj to taka wyższa półka Egiptu. Widać to już na samym początku. Drogi mega szerokie, sześciopasmowe, ronda takie wielkie, że zjeżdżając z nich można zapomnieć kiedy się na nie wjechało. Piasek, dużo piasku, no tak, przecież jesteśmy na pustyni. I znowu bijąca po oczach czystość, ani jednego papierka wzdłuż drogi, ani jednej plastikowej butelki. Żeby dotrzeć do naszego hotelu musimy przejechać niemal cały Dubaj. O rany jaki on wielki! To chyba moje największe zaskoczenie. Dubaj jest dużo większy niż się wydaje na mapie. Odległości są bardzo duże. Coś co wydaje się być tuż za rogiem w rzeczywistości okazuje się być półgodzinnym spacerem.

Docieramy do hotelu. Zameldowanie na szczęście nie trwa długo, wskakujemy szybko pod prysznic i idziemy ładować akumulatorki. W recepcji wymieniamy EUR na dirhamy i idziemy szukać taxówki. Jeszcze dobrze na zewnątrz nie wyszliśmy, kiedy ktoś woła, taxi Ma’am? Wygląda na zwykły samochód, ale co tam wsiadamy i mówimy panu, że chcemy na plażę Al Mamzar Beach. Sympatyczny taksówkarz okazuje się być Pakistańczykiem. Pracuje tutaj za jakieś marne grosze, jego rodzina mieszka w Pakistanie, którą odwiedza raz w roku. Jak się później okazało niemal wszyscy taksówkarze to Pakistańczycy. Droga na plażę, która na mapie miała być 10 km odcinkiem, wlokła się nieskończenie długo, korki straszne. W końcu dotarliśmy, licznik wybił 50AED. Myślę sobie, no jak tak mają wyglądać tutaj te tanie taxówki to ja bardzo dziękuję. Niestety na tę plażę inaczej byśmy się i tak nie dostali, więc trudno się mówi. A na plaży mamy takie widoki.

Ponieważ na plaże dotarliśmy już po południu, postanowiliśmy spędzić tam resztę dnia. W końcu byliśmy trochę zmęczeni po podróży, ja generalnie nie umiem spać w samolocie, więc mimo, że lecieliśmy nocą nie zmrużyłam nawet oka. Widoczki z tej plaży bardzo fajne, te budynki w tle to Sharjah, miasto graniczące z Dubajem. Spacerkiem doszliśmy do Parku Al Mamzar Beach. Tam planowaliśmy zrobić sobie drzemkę i coś zjeść, ale przy wejściu okazało się, że w poniedziałki i środy jest tzw Ladys Day i panowie do parku mają zakaz wstępu. No trudno, skąd mogliśmy to wiedzieć. Swoją drogą fajnie, że coś takiego jest, wtedy kobiety mogą sobie tutaj spokojnie z dziećmi spędzać czas, jeśli nie mają ochoty na towarzystwo mężczyzn.

To, że muzułmańskie kobiety przebywają na plaży w długich sukienkach, to już pewno wiecie. Taka ich kultura i czy nam się to podoba czy nie, one chyba czują się tak najlepiej. Albo przynajmniej mam taką nadzieję, bo czasami jak parzę na taka parę na plaży, facet bez koszulki się opala a kobieta pozawijana od stóp do głów to jakoś tak dziwnie to wygląda. Ale nie o tym chciałam. Chciałam napisać kilka słów o tym jak my tam powinniśmy się ubierać. Przed wyjazdem konsultowałam tę sprawę z osobami, które już w Emiratach były. Ponieważ znam tę kulturę, sama byłam przygotowana raczej na długie spódnice i zwiewne spodnie, ale właśnie chciałam wiedzieć czy to potrzebne, czy ktoś tam w ogóle zwraca na to uwagę no i dostałam informację, że mam sobie zabrać takie ubrania jakie zwykle biorę na wakacje i zupełnie się tym nie przejmować. No to ucieszyłam się, bo kto chce spacerować w 30 stopniowym upale w długich spodniach. Dorzuciłam zatem do walizki kilka sztuk krótkich spodenek. No i od razu pierwszego dnia w te spodenki wskoczyłam, w końcu jedziemy na plażę. Generalnie wiecie, że moje nogi do jakichś atrakcyjnych nie należą, więc też nigdy jakimś obiektem westchnień nikogo nie były, ale tyle facetów ile zawiesiło wzrok na nich albo inaczej ile zmierzyło mnie z góry na dół w tym dniu, to chyba przez całe życie mi się nie przydarzyło. I nie sądzę żeby były to aprobacyjne spojrzenia, wręcz przeciwnie. Tak więc to był mój pierwszy i ostatni dzień w szortach. Ewidentnie nie jest to tam mile widziane. Tak więc gdyby jeszcze ktoś miał wątpliwości co do stroju, to oczywiście zrobicie jak zechcecie, ale wiedzcie, że wystąpienie w krótkich szortach będzie mocno przyciągać uwagę innych.

Wracając do hotelu złapaliśmy taxówkę na ulicy. Tym razem była to taxówka sieciowa, jakież było nasze zdziwienie kiedy, za tę samą trasę, zapłaciliśmy dokładnie połowę ceny. Tak więc uwaga! Nie wsiadajcie do samochodów, które nie są oznaczone. Tam połowa taxówek nie ma oznaczeń i jak się później dowiedzieliśmy są dużo droższe. Niby mają taxometr, ale opłata za km jest dwa razy wyższa. Kazaliśmy się wysadzić koło centrum handlowego Burjuman, bo musieliśmy wymienić kasę w kantorze. Możecie zabrać do Dubaju zarówno euro jak i dolary, obie waluty można spokojnie wymienić. Idąc do hotelu zahaczamy o niewielką indyjską restaurację, gdzie podają nam przepysznego kurczaka Tikka Masala i Palou. Palce lizać. Polecam!

Informacje praktyczne:

Przelot + hotel Golden Sands+ transfer z lotniska + śniadania – 460 euro od os

Przelot: Amsterdam – Dubaj – 7,5h

Różnica czasowa – 3h

Transport lotnisko Al Maktoum International Airport – Hotel Golden Sands – 45 min

Wizy do Dubaju nie są już dla Polaków wymagane

Waluta: 1AED=1 ZŁ

Jaką zabrać walutę? Bez różnicy i EUR i USD jest ok.

Taxi: Hotel Golden Sands – Al Mamzar Beach – 25AED

Cena wody 0,5l w automacie na Al Mamzar Beach – 1AED

Kolacja w indyjskiej restauracji Sarhad Darbar – 63AED

Dubaj Blog Podróżniczy, Dubaj Co Zobaczyć, Dubaj Kiedy Jechac, Dubaj Plan Podróży, Dubaj Relacja z Podróży

Komentarze (39)

JEDZIESZ NA WAKACJE? ZOBACZ BEZPŁATNIE JAK ROBIĆ LEPSZE ZDJĘCIA!

Al Mamzar Beach – Dubai

Komentarze (39)

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Login

Reset Password